Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012


Δ. Ε. 4 ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ    Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ

ΣΚΟΠΟΙ – ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ
Οι μαθητές: α) Να γνωρίσουν ότι ο Θεός είναι θεός αγάπης, δημιουργός και συντηρητής του κόσμου, το θεμέλιο της ανθρώπινης ύπαρξης.
                    β) Να κατανοήσουν, αφού προηγουμένως αναλύσουν όσο μπορούν, το τριαδικό δόγμα,δίνοντας έμφαση στις σχέσεις των προσώπων της Αγ.Τριάδας.
 γ) Να συνειδητοποιήσουν ότι ο Θεός στην ουσία του είναι απρόσιτος και πέρα κάθε κοσμικού, αλλά και ότι οι ενέργειές του είναι μεθεκτές, γιατί είναι η ίδια η αποκάλυψη του Θεού.

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ
α) Ο Θεός είναι απρόσιτος στην ουσία Του και μεθεκτός στις ενέργειές Του
«Τό τοῦ Θεοῦ οὐδείς ἀνθρώπων οὐδέ ἰδεῖν δύναται»:  Ο πεπερασμένος ανθρώπινος νους αδυνατεί να συλλάβει την έννοια της ουσίας του Θεού, η οποία είναι γνωστή μόνο στον ίδιο το Θεό.

ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ: Θεϊκές δυνάμεις που εκδηλώνονται στις σχέσεις του Θεού με τον                              άνθρωπο και τον κόσμο.
c Όταν ο άνθρωπος θέλει και επιθυμεί, μπορεί να αποκτήσει μερική γνώση του Θεού: 
                       α) εν μέρει, με τη φυσική αποκάλυψη,
  β) στην πληρότητά της, με την υπερφυσική αποκάλυψη «Ἐν Χριστῷ».
c Η Αγιότητα και η Θέωση είναι ο ανώτατος βαθμός μέθεξης στις ενέργειες του Θεού.

β) Ο Θεός είναι Ένας και Τριαδικός
«Ο ένας ως προς την ουσία ή φύση Θεός, είναι τριαδικός ως προς τις υποστάσεις ή πρόσωπα»          ( Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα).
·         Το μυστήριο του Τριαδικού Θεού είναι ασύλληπτο από την ανθρώπινη σκέψη.




ΘΕΟΣ

ΦΥΣΗ


Μία και Ενιαία, Άναρχη, Αιώνια, Άκτιστη Ακατάληπτη
ΠΡΟΣΩΠΟ

Φορείς της Θείας Ουσίας και όλος ο Θεός (Συγχρόνως)

ΣΧΕΣΕΙΣ
Ουσιαστική Αγάπη και Ομοουσιότητα – Αλληλοπεριχώρηση
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΙΔΙΩΜΑΤΑ


ΠΑΤΕΡΑΣ Αγέννητος


                 ΥΙΟΣ
Γεννάται προαιώνια από τον Πατέρα

   ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ
Εκπορεύεται προαιώνια από τον Πατέρα


c Ο Ομοούσιος Τριαδικός Θεός ενεργεί και εκδηλώνεται προς τον κόσμο ενιαία και αδιαίρετα.
  
γ) Γνωστός,«ψηλαφητός» στην Ιστορία

ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
1.    Η «ἐκ τοῦ μηδενός» δημιουργία του κόσμου (Ελευθερία και Αγάπη του Θεού)
2.    Έμμεση παρουσία του Θεού (Διαμέσου των αγίων μορφών της Π.Δ., και Κ.Δ.)
3.    Άμεση επικοινωνία Θεού – Ανθρώπου (Μωυσής, Αγ. Παύλος)
4.    Ενεργός και σωτήρια παρουσία των Αγίων.
5.    Ενανθρώπηση του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδας.

 δ) «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστι»( 1 Ιωαν. 4,16)
 ·    Η αγάπη είναι το ιδιαίτερο γνώρισμα του χριστιανικού Θεού. Η αγάπη αυτή                      εκδηλώνεται από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου.
·   Η θαυματουργική δράση του Θεού είχε ως κίνητρο την αγάπη προς τον πάσχοντα άνθρωπο (βλπ. Παραβολή του Ασώτου Υιού ή Σπλαχνικού Πατέρα) .

c Απόδειξη της Αγάπης: Το γεγονός της ενανθρώπησης του Υιού και Λόγου του Θεού.
c Κορύφωση της Αγάπης:  Η Σταυρική θυσία του Χριστού.
  
ΕΡΓΑΣΙΑ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ: Πώς μπορούμε να αποδείξουμε την αγάπη του Θεού;

Δ.Ε.4 ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΣΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΖΩΗ                  Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ
 Κίνητρα : Οι δυνάμεις που ωθούν τον άνθρωπο σε μια δραστηριότητα.
1.    Εμφανίζονται χωρίς συνειδητή προσπάθεια.
2.    Πηγή τους το ασυνείδητο.
3.    Όταν όμως εκδηλώνονται είναι συνειδητές δυνάμεις.

    Όχι η τέλεση μιας πράξης, αλλά ο λόγος για τον οποίο κάποιος τελεί ή παραλείπει μια πράξη έχει να κάνει με τη στάση ζωής του ανθρώπου.


Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ
          Δεν υπάρχει κατάλογος καλών ή κακών πράξεων. Αυτό που μετράει είναι αν ο άνθρωπος είναι συνειδητά προσανατολισμένος προς την Αγάπη (υπόδειγμα η Αγία Τριάδα).

·        Κίνητρο και Κριτήριο: Η Αγάπη και η Ελευθερία.
·        Ο Χριστιανισμός δεν έχει έτοιμα ηθικά συνταγολόγια.


 ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΗΘΙΚΗΣ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑΣ
   Σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας: Τρία κίνητρα ωθούν τους ανθρώπους, στη σχέση τους με το Θεό:

α) φόβος, β) μισθός, γ) αγάπη, που αντιστοιχούν σε τρεις τύπους ανθρώπων:

α) Δούλος, β) Μισθωτός, γ) Ελεύθερος ή Υιός.


Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012



Δ.Ε. 3 Η ΗΘΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ                                                 Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ
ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ

·        Συνείδηση ( συν + οίδα) : μετέχω στη γνώση κάποιου πράγματος, γνωρίζω, συναισθάνομαι κάτι.

                     α ) ψυχολογική:Η ικανότητα του ανθρώπου να έχει επίγνωση της ίδιας του                Συνείδηση :                    της ύπαρξης.
                       β) ηθική: Η ικανότητα του ανθρώπου να διακρίνει το καλό από το κακό και να αξιολογεί τις προθέσεις και τις πράξεις του.

 Η Ηθική συνείδηση εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως σε  όλους τους ανθρώπους όλων των πολιτισμών και όλων των ηλικιών.
  Η συνείδηση είναι κάτι το δυναμικό.


Αυτογνωσία: Η στάση απέναντι στο περιβάλλον και τον εαυτό μας( βλέποντας, κρίνοντας και αποτιμώντας το σωστό ή λάθος των πράξεων μας).

Ασυνείδητο: Η άγνωστη περιοχή του ψυχικού μας κόσμου.

Υποσυνείδητο: Η λιγότερο προσιτή περιοχή του ψυχικού μας κόσμου.


Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
            Υπογραμμίζει την ανάγκη αλλά και τη δύναμη του ανθρώπου να έρθει σε διάλογο με τον εσωτερικό του κόσμο, να συναισθανθεί τα αδιέξοδα και να μετανοήσει.


Μετάνοια (μετά – νοώ = μεταβάλλω νουν) : Η ριζική μεταβολή του τρόπου σκέψης και ζωής του ανθρώπου.
Συγχώρηση ( Συν – χωρούμαι ) : Η πάλη του εγωισμού και η συνεύρεσή μας με τα άλλα πρόσωπα του κοινωνικού συνόλου – σώματος της Εκκλησίας.

 Ας φροντίσουμε, αδελφοί μου, να φυλάμε τη συνείδησή μας, όσο ακόμα βρισκόμαστε σ’ αυτόν τον κόσμο, χωρίς να την προκαλούμε να μας ελέγξει για κάποιο πράγμα, χωρίς να την καταπατούμε σε τίποτα απολύτως ούτε και στο ελάχιστο. Γιατί ξέρετε καλά ότι από τα μικρά αυτά και ασήμαντα, όπως λένε, φτάνουμε να καταφρονούμε και τα μεγάλα. Γιατί όταν αρχίσει κανείς να λέει: «Τι σημασία έχει, αν πω αυτό το λόγο; Τι σημασία έχει αν φάω λιγάκι; Τι σημασία έχει αν δώσω προσοχή σ’ αυτό εδώ το πράγμα;», από το «τι σημασία έχει αυτό και τι σημασία έχει εκείνο», αποκτάει κανείς κακή και διεστραμμένη διάθεση και αρχίζει να καταφρονεί και τα μεγάλα και βαρύτερα, και να καταπατεί την ίδια τη συνείδησή του. Και έτσι προχωρώντας σιγά-σιγά κινδυνεύει να πέσει και σε τέλεια αναισθησία… Ας φροντίσουμε τα ελαφρά, όσο ακόμη είναι ελαφρά, για να μη γίνουν βαριά…
Η προσπάθειά μας για να φυλάξουμε τη συνείδησή μας άγρυπνη και να συμμορφωνόμαστε με τις υποδείξεις της, παίρνει πολλές και ποικίλες μορφές. Γιατί πρέπει να ενεργεί κανείς «κατά συνείδηση» και προς το Θεό και προς τον πλησίον και προς τα πράγματα…
Προς μεν το Θεό, για να μην καταφρονεί τις εντολές Του, και όταν δεν τον βλέπει άνθρωπος και όταν κανείς δεν απαιτεί τίποτα απ’ αυτόν…
Η τήρηση της συνειδήσεως προς τον πλησίον είναι να μην κάνει τίποτα απολύτως που καταλαβαίνει ότι θλίβει ή πληγώνει τον πλησίον, είτε με έργο, είτε με λόγο, είτε με κάποια κίνηση είτε μ’ ένα βλέμμα…
Να ενεργεί κανείς «κατά συνείδηση» προς τα υλικά πράγματα σημαίνει να μην κάνει κατάχρηση κανενός πράγματος, να μην αφήνει κάτι να καταστραφεί ή να πεταχτεί. Αλλά και αν ακόμα δει κάτι πεταμένο, να μην το αγνοήσεις έστω και αν είναι ασήμαντο, αλλά να το μαζέψει και να το βάλει στη θέση του.
Αββά Δωροθέου, Έργα Ασκητικά, εκδ. «Ετοιμασία», Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου, Καρέας 1986

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012


Δ.Ε.2 ΕΝΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΑ. ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ Ή ΔΡΟΜΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ;  Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

Σκοπός της Εκκλησίας:  δεν είναι να προσφέρει: α)ένα σύστημα ηθικής, αλλά β)τη δυνατότητα μιας νέας ζωής που προκύπτει από τη δημιουργία σχέσης με τον Θεό.         

Δόγμα: Η καταγραφή αληθειών που έχουν αποκαλυφθεί στην Εκκλησία, και η συμπύκνωση ενός τρόπου ζωής.

Το Τριαδικό δόγμα: Μας φανερώνει ότι ο Θεός είναι Τριαδικός, δηλαδή τρία ισότιμα πρόσωπα, που ο τρόπος ύπαρξης τους είναι: η αγάπη, η συνεργασία, η συνεννόηση.

  •         Ο Θεός του Χριστιανισμού δεν είναι μια μοναχική ύπαρξη.  Είναι μια αγαπητική συντροφιά, αδιάκοπη και άφθαρτη.H Εκκλησία καλεί τον άνθρωπο να δημιουργήσει σχέση με το Θεό, τον καλεί να γίνει κοινωνός του τρόπου ζωής του Θεού.
  •     Οι εντολές δεν είναι ποινικοί νόμοι, αλλά ιατρικές οδηγίες.


Τα Μυστήρια της Εκκλησίας:Είναι δρόμοι βίωσης της παρουσίας του Θεού εδώ και τώρα, και πρόγευση της οριστικής παρουσίας του και της ανακαίνισης του  σύμπαντος (που θα πραγματοποιηθεί στα έσχατα).

Δ. Ε. 3 ΘΡΗΣΚΕΙΑ : ΕΝΑ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ          Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ

ΣΚΟΠΟΙ – ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ
Οι μαθητές: α) Να διαπιστώσουν τον παγκόσμιο και διαχρονικό χαρακτήρα του φαινομένου της θρησκείας.
β) Να πληροφορηθούν τον τρόπο προσέγγισης του φαινομένου μέσω  
    των επιμέρους ανθρωπιστικών επιστημών (Φιλοσοφίας, Ιστορίας,                                                                     Κοινωνιολογίας).
γ) Να εννοήσουν τον βιωματικό τρόπο προσέγγισης της θρησκείας και  
    να μπορέσουν να ερμηνεύσουν κάθε θετικό προβληματισμό.

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ
α) Έννοια της Θρησκείας

     Με το φαινόμενο της θρησκείας, ασχολείται η Θρησκειολογία, η οποία ερευνά επιστημονικά:α) τη θρησκεία γενικά
                      β) τις επιμέρους θρησκείες ειδικά.
     Ορισμός της θρησκείας είναι δύσκολο να δοθεί γιατί το κεντρικό αντικείμενο της θρησκείας: 
                  1. Εμφανίζει μια εξαιρετική πολυμορφία,
                  2. Δεν προσδιορίζεται ως προς την ουσία του από κάποιον ορισμό.

Είναι αδύνατο να προσδιορίσουμε τι  είναι «θεότητα».

β) Πηγές της Θρησκείας

1.    Το μακρινό παρελθόν του ανθρώπου (β΄ μισό 19ου αι.)
2.    Η ίδια η ανθρώπινη φύση
3.    Ο φόβος του αγνώστου
4.    Η έμφυτη τάση του ανθρώπου για επικοινωνία με το απόλυτο (Θεός).

γ) Η καθολικότητα του θρησκευτικού φαινομένου

    Η θρησκεία είναι πανανθρώπινο φαινόμενο. Δεν υπήρξε λαός οπουδήποτε στη γη που να μην έχει κάποια μορφή θρησκείας.

·        Στο θρησκευτικό βίωμα συμμετέχει όλος ο ψυχισμός του ανθρώπου ως νόηση, συναίσθημα, βούληση.

δ) Σκοπός και Αναγκαιότητα της Θρησκείας

    ΣΚΟΠΟΣ: Η επίτευξη κάποιου είδους σχέσης μ’ ό,τι κάθε θρησκεία θεωρεί ως                απόλυτο και η απαλλαγή από το κακό.
    ΣΚΟΠΟΣ ΧΡΙΣΤ. ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ: Η ανάκτηση (μέσω του Χριστού) της αρμονίας σχέσεων του πιστού με το Θεό, με τον κόσμο, τον συνάνθρωπο, τον εαυτό του , στα πλαίσια της ελευθερίας και της αγάπης.

    ΕΣΧΑΤΟΣ ΣΚΟΠΟΣ: Η Βασιλεία του Θεού.


                                      

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

6. "ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ"

Δ. Ε. 6. «ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ…»
ΚΕΙΜΕΝΟ
Διότι, αφού έπλασες, Θεέ, τον άνθρωπο και αφού έλαβες χώμα από τη γη και τον τίμησες δίνοντάς του την εικόνα σου, τον τοποθέτησες στον παράδεισο της ευτυχίας, του υποσχέθηκες αθανασία ζωής και απόλαυση αιωνίων αγαθών, εφόσον θα τηρούσε τις εντολές σου.
(Λειτουργία Μ. Βασιλείου, Ευχή της Αναφοράς)


Α) Ο άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού
  •  Ο άνθρωπος πλάστηκε σύμφωνα με την εικόνα του Θεού και με προοπτική να μείνει αθάνατος.
  • Η δημιουργία του ανθρώπου «κατ’ εἰκόνα » του Θεού αποτελεί την τιμητική διάκριση του ανθρώπου σε σχέση με την υπόλοιπη δημιουργία.
  • Την « ὁμοίωση » με το Θεό θα επιτύγχανε ο άνθρωπος με τη σωστή χρήση της ελεύθερης βούλησης.
ΕΙΚΟΝΑ
ΛΟΓΙΚΟ & ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ
ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΤΙΣΗ ΜΑΣ
ΟΜΟΙΩΣΗ
Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΜΟΙΑΣΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟ ΘΕΟ
ΤΟ ΚΑΤΟΡΘΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ ΜΑΣ





Β) Ο σκοπός της δημιουργίας του ανθρώπου και ο βαθύτερος σύνδεσμος του Θεού με τον άνθρωπο
  Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο μ’ έναν ιδιαίτερο σκοπό: να φτάσει σε βαθύτερη κοινωνία μαζί του.
  Η διαδικασία δημιουργίας του ανθρώπου είναι διαφορετική με τη διαδικασία δημιουργίας των υπολοίπων κτισμάτων.

Χώμα
Υλικός κόσμος
Πνοή ζωής
Πνευματικός κόσμος
]   Η τάση του ανθρώπου να επικοινωνήσει βαθύτερα με το δημιουργό του, είναι φυσιολογική και πηγαία

Γ) Η δοξολογία του Θεού στη λατρεία
µ  Με τους ύμνους και τις ευχές της λατρείας, ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να βιώσει το σύνδεσμο της ψυχής του με το Θεό.
µ  Με τη μετοχή του στα μυστήρια και την προσευχή, μπορεί να οδηγηθεί στην εμπειρία της ένωσής του με το Θεό , δηλ στη θέωση.

Βάπτισμα και Χρίσμα      ]
Λαμβάνει τη «σφραγίδα»του χριστιανού
Θεία Ευχαριστία               ]
Ενώνεται με το Θεό και το συνάνθρωπο
Μετάνοια                           ]
Δέχεται τη συγχώρηση των αμαρτιών του
Γάμος                                ]
Ενώνεται με το άλλο φύλο
µ  Με τα μυστήρια ο Θεός εισέρχεται στη ζωή του ανθρώπου κι την αγιάζει 

3. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΓΚΑΙΝΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΛΑΤΡΕΙΑ


Δ. Ε.  3. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΓΚΑΙΝΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΛΑΤΡΕΙΑ

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
Οι Μαθητές:  α) Να κατανοήσουν ότι ο Χριστός σεβάστηκε την Ιουδαϊκή λατρεία, αλλά  
                         ταυτόχρονα διαφοροποιήθηκε από αυτή.
                        β) να συνειδητοποιήσουν ότι οι βασικές λειτουργικές πράξεις έχουν συσταθεί από τον ίδιο τον Χριστό και δεν είναι δημιούργημα των ανθρώπων. 

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ

       Ο Χριστός ήταν Ιουδαίος που έζησε, έδρασε , δίδαξε, πέθανε και αναστήθηκε στην     Ιουδαία.
   Ως Άνθρωπος: Σεβάστηκε την Παράδοση, το Μωσαϊκό Νόμο και την Ιουδαϊκή
                             Λατρεία.
   Ως Θεός: Ζήτησε να λατρεύουν το Θεό με πνεύμα γεμάτο από μετάνοια και
                    καθαρή καρδιά.

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΗ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΣΣΑ
Ο Χριστός στο διάλογο με τη Σαμαρείτισσα αποκάλυψε ότι:
·           Είναι Θεός.
·           Το προσκύνημα και η λατρεία του Θεού, γίνεται με τη δύναμη του Πνεύματος.
·           Η λατρεία του θεού είναι εσωτερική, Πνευματική.
·           Ο Θεός υπάρχει παντού.




ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΚΑΙ Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΘΥΣΙΕΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ: Έδειχναν την ευγνωμοσύνη τους προς το θεό και εξαγόραζαν τις                            αμαρτίες τους. 
         
ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ: Ο Χριστός πρόσφερε στο Θεό - Πατέρα  το δικό του αίμα για να               εξασφαλίσει την ελευθερία και τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.

²

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ
Μυστήριο (από το μύω= κλείνω τα μάτια): Οι ιερές τελετές που μεταδίδουν, με
                  ορατά σημεία και αφανή τρόπο, τη Θεία Χάρη.

          ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: α)Μας χαρίζει άφεση αμαρτιών, αιώνια ζωή, ένωση με τον Ιησού  
                                            Χριστό.
                                        β)Θυμόμαστε όλη τη ζωή του Χριστού. Είναι μια πράξη που κάνει
                                            το παρελθόν σημερινό και σύγχρονο.
  ΛΕΞΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ: Πνευματική λατρεία, θυσία, Πάσχα, Μυστικός Δείπνος, Θεία
                                        Κοινωνία

 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η λατρεία του Θεού είναι πνευματική και γίνεται με καθαρή καρδιά. Κέντρο της λατρείας είναι το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας που συστάθηκε από τον ίδιο τον Ιησού με τον Μυστικό Δείπνο.

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΤΗ ΝΕΤ (ΣΤΑ ΑΚΡΑ)


Απλά μια καταπληκτική συνέντευξη από ένα καταπληκτικό θεολόγο!!!

2. ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ


Δ. Ε. 2 ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ

ΣΚΟΠΟΙ – ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ
Οι μαθητές:   α) Να συζητήσουν γύρω από τα κυριότερα ερωτήματα για το Θεό.
 β) Να επισημάνουν τις λαθεμένες αντιλήψεις που επικρατούν για το  
   Θεό.
 γ) Να αναζητήσουν τις σοβαρές «ενδείξεις» τόσο για την ύπαρξη όσο                            και για την παρουσία του Θεού.
 δ) Να κατανοήσουν και να αποδεχτούν βασικές θέσεις της ορθόδοξης                          Εκκλησίας για το Θεό.

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ
Τα ερωτήματα σχετικά με τον Θεό βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με τα βασικά
                                     
ερωτήματα για:  α)   τον κόσμο β) τον άνθρωπο

α) ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
1.    ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ:«Πάντες ἄνθρωποι τοῦ εἰδέναι ὀρέγονται φύσει» 
                                                         ( Μετά τα Φυσικά α΄980 α)
·     Η τάση για την αναζήτηση του Θεού είναι έμφυτη επιθυμία.

2.    ΙΕΡΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ: « ανήσυχη ,ω Θεέ μου είναι η ψυχή μου μέχρι να                                                           αναπαυθεί σε Σένα, που με έπλασες» (Εξομολογήσεις)
3.    ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ: Η ύπαρξη έμφυτων τάσεων, ορμονών και αναγκών στον                    άνθρωπο δικαιολογείται μόνο όταν υπάρχουν και οι αντίστοιχες πραγματικότητες που τις ικανοποιούν.
                                                                                                                                   
·    Η αναζήτηση και η προσέγγιση του Θεού προϋποθέτει: α) την υπέρβαση του   ανθρώπινου εγωισμού και β) την κάθαρση της ψυχής από τα πάθη.

4.    ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Η ανθρώπινη αναζήτηση                                                               συναντά τη Θεία Αποκάλυψη «Ἐν Χριστῷ».

 β) ΟΙ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ


ΘΕΟΣ
Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
1. ΑΝΩΤΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ – ΥΨΙΣΤΟ ΟΝ
ΑΠΡΟΣΩΠΗ ΘΕΪΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ
2. ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΦΟΒΕΡΟΣ
ΑΔΥΝΑΜΙΑ
3. ΤΙΜΩΡΟΣ
ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ
4. «ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΩΝ»
ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
5. ΑΠΟΨΗ ΑΓΝΩΣΤΙΚΙΣΤΩΝ
ΑΡΝΗΣΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑΣ ΥΠΑΡΞΗΣ

γ) Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
  • Το ζήτημα για το Θεό εντάσσεται στο χώρο της προσωπικής βιωματικής εμπειρίας.
  •   Η επιστήμη δεν έχει τη δυνατότητα να αποδείξει την ύπαρξη ή την ανυπαρξία του Θεού αφού δεν έχει τέτοιους στόχους